Edward Hamerski (ur. 1897) jako poddany cesarza Austro-Węgier brał udział w I wojnie światowej, w czasie której został ciężko ranny i uznany za niezdolnego do dalszej służby. Mimo to w czasie polsko-ukraińskich walk o swoje rodzinne miasto Lwów na przełomie 1918 i 1919 roku zgłosił się na ochotnika i chwycił za broń. Kiedy polska niepodległość nie była już zagrożona, poszedł na studia weterynaryjne. Kolejne lata poświęcił rozwijaniu swojej kariery naukowej.

W 1939 roku, po zajęciu Lwowa przez Armię Czerwoną, Hamerski, ze względu na braki kadrowe i niemożliwość obsadzenia uczelni przez sowieckich naukowców, kontynuuje pracę jako wykładowca. Kiedy miasto nad Pełtwią, z racji rozpoczętej w 1941 roku wojny niemiecko-sowieckiej, trafia w ręce wojsk III Rzeszy, profesor zostaje aresztowany i zamordowany przez nowego okupanta na Wzgórzach Wuleckich.