Z wielką radością słuchacze Uniwersytetu witali się ze sobą i z gośćmi, którzy przybyli na uroczyste spotkanie poświęcone 27-leciu działalności i zakończeniu roku akademickiego. Ten rok był bardzo trudny z powodu pandemii, nie było możliwości spotkać się w zwykłym trybie, posłuchać wykładów czy też zaprosić lektorów z Polski. Ale miłe, sympatyczne spotkanie jak zawsze na sali gościnnej szkoły – Liceum nr 10 imienia św. Marii Magdaleny zaświadczyło, że Polski Uniwersytet Trzeciego Wieku żyje i jego słuchacze tworzą zżytą ze sobą rodzinę.

Na uroczyste spotkanie przybyli konsul generalny RP we Lwowie Eliza Dzwonkiewicz, konsul Rafał Kocot, prezes Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej Emil Legowicz, prezes Towarzystwa Opieki nad Grobami Wojskowymi Janusz Balicki, dziennikarze „Polskiego Radia Lwów” i Kuriera Galicyjskiego.

Sala była przepełniona, wszystko świadczyło, że spotkania Uniwersytetu stanowią dla słuchaczy ważną część ich życia.W słowie wstępnym prezes Polskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku Ewelina Hrycaj-Małanicz witała wszystkich gości. Odczytała nazwiska członków Uniwersytetu, którzy odeszli od nas w tym roku. pamiętamy o nich. Chwilą ciszy uczczono ich pamięć. Następnie Pani Prezes powiedziała, że 27 lat działalności Uniwersytetu to poważny okres czasu, ale wszyscy wierzymy, że lepsze czasy, lepsze chwile działalności są jeszcze przed nami. Spotkania słuchaczy to nie tylko wysłuchanie prelekcji, ale to prawie rodzinne spotkania, dlatego właśnie są takie miłe. Tradycyjnie odbywają się raz na dwa tygodnie i mamy nadzieję, że nic nie stanie na przeszkodzie prowadzić prace Uniwersytetu w takim trybie i w nowym 28 sezonie jego pracy. Uniwersytet Trzeciego Wieku – przypomniała Ewelina Hrycaj-Małanicz – jest jedną z najstarszych polskich społecznych organizacji we Lwowie. Dwa lata temu uroczyście obchodzono 25-lecie Uniwersytetu. Wtedy przyjechali liczni goście z Polski, odbyła się konferencja naukowa.

Uniwersytet powstał 7 czerwca 1994 roku, zaś pierwszym jego prezesem był śp. Andrzej Otko. Następnie ster kierownictwa przejęły kolejno śp. Krystyna Węgier-Maksymowicz, śp. Henryka Harazda, Zofia Kosydor. Od 2010 roku już wiele lat prezesem jest Ewelina Hrycaj-Małanicz. Członkini Uniwersytetu, nasza poetka Stanisława Nowosad napisała piękny wierszyk o Uniwersytecie Trzeciego wieku, gdzie są między innymi takie słowa:

Nauka – skarb każdego wieku
Nauka – to potęgi klucz
Nieważne, ile lat masz, człeku,
Seniorze zacny, ucz się, ucz.

***
Tam zawsze się realizujesz
Wyrzucisz melancholię precz
I na okrągło się podkujesz
Bo UTW – to mądra rzecz.

Prezes Ewelina Hrycaj-Małanicz podkreśliła, że „oczywiście, głównym kierunkiem działalności Uniwersytetu Trzeciego Wieku była i pozostaje ustawiczna edukacja słuchaczy, mająca na celu aktualizowanie posiadanej przez nich wiedzy, zdobywanie nowych umiejętności, poprawę jakości życia oraz wydłużenie aktywności rozumowej i fizycznej”. Słuchacze Polskiego UTW we Lwowie to wielcy patrioci, dlatego szczególnym zainteresowaniem cieszą się wykłady o tematyce historycznej, a przede wszystkim z historii Polski i Lwowa. Ważne miejsce w działalności LUTW zajmowały prelekcje z różnych obszarów kultury – literatury, sztuki, muzyki.

Słuchacze LUTW biorą aktywny udział w działalności Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej, utrzymują współpracę z Uniwersytetami Trzeciego Wieku w Polsce, a wśród prelegentów za lata istnienia Lwowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku było sporo znanych profesorów, uczonych, działaczy kultury z Polski. W ramach LUTW działa sekcja literacko-poetycka, chór „Lutnia”, sekcja malarska. Wydarzeniem dla członków Lwowskiego UTW był udział w pielgrzymce do Częstochowy, organizowanej przy wsparciu TKPZL i Konsulatu Generalnego RP we Lwowie.

Zebranych na sali członków UTW serdecznie powitali obecni na spotkaniu prezes TKPZL Emil Legowicz i konsul generalny RP we Lwowie Eliza Dzwonkiewicz. Miłą niespodzianką na zakończenie spotkania był występ zespołu „On i Ona z Samego Lwowa”. Jest to nowy zespół, który prezentuje lwowskie piosenki i tradycje, piękną muzykę z lat 20. i 30. XX wieku. Choć zespół istnieje tylko dwa lata (a to właśnie w nieszczęśliwym okresie pandemii), jego repertuar jest bardzo bogaty, artyści prezentują wysoki poziom wykonania utworów i na pewno zrobią (a już robią) konkurencję innym podobnym polskim zespołom. Jednak większość solistów i muzyków zespołu są dobrze znani miłośnikom lwowskiej piosenki, bo niejeden rok występowali w innych zespołach, jak to „Wesoły Lwów” czy „Wesoła Lwowska Fala”. Kierownikiem artystycznym i solistką zespołu jest Alina Stepanyszyn. Piękny głos, ciekawa konferansjerka, wielkie zaangażowanie – tak można krótko scharakteryzować jej występ na scenie. To właśnie ona była inicjatorką powstania nowego zespołu, to właśnie ona jest jego duszą.

Przy ognistej muzyce zebrani na sali bawili się znakomicie, zademonstrowali młodość ducha, tańczyli i śpiewali, i wiek nie był dla nich żadną przeszkodą.

Autor: Jurij Smirnow

Wideo i zdjęcia. Markijan Holubets