Kazimierz Bartel (ur. 1882) był weteranem I wojny światowej. Jako lwowiak wziął udział w obronie swego miasta (1918), walcząc przeciwko Ukraińcom w rejonie dworca głównego. W czasie pokoju aż pięć razy stawał na czele polskiego rządu oraz zasiadał w ławach sejmowych jako poseł. Z mandatu zrezygnował na rzecz nauki (będąc matematykiem, zajmował się głównie geometrią wykreślną). Jako rektor Politechniki Lwowskiej kształcił kolejne pokolenia. Kiedy w 1939 roku do Lwowa zbliżały się wojska niemieckie, objął przewodnictwo Komitetu Obywatelskiego. Został zamordowany w lipcu 1941 roku na osobisty rozkaz szefa SS Heinricha Himmlera.