Zadaniem placówki jest przekazywanie uczniom wartości chrześcijańskich, ojczystej kultury, historii, tradycji i języka polskiego. Zajęcia odbywają się w soboty od godziny 9. Oprócz katechezy proponujemy lekcję języka polskiego, historii Polski z elementami geografii Polski, zajęcia logopedyczne oraz od dwóch lat zajęcia taneczne: Taneczny Teatr Polonijny. Dzieci uczą się tu starych i nowych polskich piosenek. Poznają polskich pisarzy i poetów, są zachęcane do czytania lektur szkolnych. Rozmawiają po polsku między sobą i z nauczycielem.

Religia katolicka jest uznana przez Ministerstwo Edukacji w Niemczech i może zastąpić religię w każdej szkole.
W szkole pracuje 7 nauczycieli, którzy realizują z dziećmi programy nauczania w zależności od kategorii wiekowych:
Grupa pierwsza – ( przedszkole) katecheza po polsku i muzyka,
Grupa druga – nauczanie początkowe,
Grupa trzecia – dzieci pierwszokomunijne,
Grupa czwarta (a, b, c) – uczniowie 3-5 klasy,
Grupa piąta – uczniowie 6-8 klasy,
Grupa szósta – powyżej 8 klasy.

Grupy 2 i 3 – nauka katechezy i języka polskiego,
Grupy 4, 5 i 6 – katecheza, j. polski, historia Polski z elementami geografii Polski.

Do szkoły uczęszcza 103 uczniów.
Działalność dydaktyczna placówki jest urozmaicana poprzez rozmaite zabawy i imprezy, takie jak jasełka, które są ważnym elementem spotkań opłatkowych całej wspólnoty parafialnej, a także imprezy okolicznościowe, np. odwiedziny św. Mikołaja, zabawy karnawałowe, Dzień Matki, festyn rodzinny i inne.
Z inicjatywy Stowarzyszenia Polonia-Dresden przy szkole powstał dziecięcy Taneczny Teatr Polonijny. Zajęcia odbywają się co sobotę o godzinie 9. Działalność naszego Teatru oprócz przekazywania dzieciom tradycji i kultury polskiej ma na celu promowanie polskości w Niemczech.
Na razie mamy w programie naukę tańców narodowych. Dostaliśmy dofinansowanie na stroje taneczne dla dzieci od Departamentu Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą MSZ.
Nasze dzieci występowały już na:
• Międzynarodowych Dniach Kultury, na festynie ulicznym, gdzie gościliśmy konsula pana Marka Sorgowickiego i jego małżonkę,
• zabawie mikołajkowej,
• festynie parafialnym/rodzinnym,
• Happeningu Polskiej Kultury w Muzeum im. Kraszewskiego, gdzie m.in. był obecny konsul generalny z Berlina pan Marcin Jakubowski z małżonką,
• w strojach narodowych występowały na akademii szkolnej i konkursie recytatorskim,
• witały księdza biskupa na mszy w katedrze i brały udział w procesji Bożego Ciała.

W roku 2017 odbyły się cztery wycieczki szkolne: do Miśni, Stolpen, po Starówce Drezna i do Muzeum J.I. Kraszewskiego. Każda z tych wycieczek wiodła śladami kultury polskiej. Początki wspólnych dziejów sięgają czasów Bolesława Chrobrego, który próbował przyłączyć do Polski tereny Słowian połabskich. Spacerując uliczkami drezdeńskiej Starówki, można też spotkać pamiątki związane z Sobieskim, z którym Saksończycy wspólnie bronili Europy, Chopinem i jego kujawską muzą – Marią Wodzińską czy Mickiewiczem, który w tym właśnie mieście napisał III część „Dziadów”, najsłynniejsze dzieło polskiego romantyzmu.
Między innymi dzięki dofinansowaniu  przez Kancelarię Senatu RP czterech projektów pt. „Pod znakiem Białego Orła” w roku szkolnym 2017/18 udało nam się zakupić dla wszystkich uczniów podręczniki i ćwiczenia do języka polskiego i historii Polski oraz lektury szkolne i pomoce metodyczne. Jak mówią nauczyciele, ułatwiło to niezmiernie pracę z dziećmi w różnym wieku i o różnym poziomie wiedzy. Również dzięki temu projektowi wyposażyliśmy naszą szkołę w sprzęt grający, bindownicę, gilotynę i laminarkę, zakupiliśmy zeszyty, bloki i kredki. Może to się wydać śmieszne, że dzieci polskie w Niemczech nie miały bloków lub zeszytów, ale to prawda. Nasza szkoła jest nieobowiązkowa dla każdego ucznia (rodzica) i nie możemy nikogo zmuszać, by wyposażył swoją pociechę we wszystkie niezbędne do nauki rzeczy. Nie chcemy nikogo zrazić, bo dla nas najważniejsze jest, aby móc przekazać wiedzę o kulturze i tradycji naszej ojczyzny dzieciom, które są naszą przyszłością. Chcemy, aby jak najwięcej rozmawiały w języku polskim, słuchały języka polskiego, identyfikowały się z Polską i nie zapomniały kim są.
Jedyne, nad czym trochę ubolewamy, to miejsce/budynek. Ciągle jesteśmy gdzieś gościnnie, przedtem u księdza, potem w Caritasie, teraz w gimnazjum. Wszystkie pomoce naukowe trzymamy w domach lub u księdza. Ale jesteśmy dobrej myśli, może kiedyś powstanie w Dreźnie Dom Polski, gdzie będziemy mogli rozwijać również naszą szkołę.

Zadanie współfinansowane w ramach sprawowania opieki Senatu Rzeczypospolitej Polskiej nad Polonią i Polakami za granicą za pośrednictwem Fundacji Wolność i Demokracja.

Agnieszka Protasiuk